MURAT BAŞARAN

BU HESAP GÖRÜLECEK!

Rahmetli babamın ve neslinin ceberut devletin baskısı altında karakolun önünden geçmemeyi tercih ettiği ve devlet bankasının kapısından girerken ceket iliklediği vasatı unuttuk mu?

Hayır…

Şimdi sokağa saldığımız kadınlarımızın sadece üniversitede değil her alanda başını örtüp gerisini koyvermesini de “kazanç” hanesine yazacak kadar ebleh değiliz…

Pardon, çoğul konuşmamalıyım belki de…

Halinden memnun olanların ve fakat neye memnun olduklarının farkında olmayanların çokluğunu hesaba katmam gerekiyor.

Elbette sağlığımızı perişan ettiğini sonradan çakozladığımız margarin için kuyruğa girdiğimiz zamanlarda, hayat daha sahiciydi ve o hayatın mesuliyetini hisseder şekilde yaşadığımızı da es geçmemeliyim.

Kıbrıs çıkarması sırasında mavi- kırmızı defter kaplama kağıtlarından karartma yaptığımız günler çok acizdik de şimdi S-400’lere kavuşunca neye kafa tutar hale geldik? Bunun mu farkına varıp muhasebeye girişmeliyiz yoksa toplumsal cinsiyet eşitliğinin ne tür bir ibneliğe savurduğunu mu tartışmalıyız, hazır çok özgür ve başkanlık sisteminin nimetleri içinde mutlu mesut yüzerken…

Artık eskisi gibi CHP menkıbeleriyle kimlik inşa etmenin işe yarayacağına inanmıyorum.

Bu millet yüzyıl gereğini yaptı ve CHP’nin karşısında durmayı, yediği onca dayağa rağmen başardı.

Dolayısıyla CHP nedir, neden kurulmuştur, neyi vaat edip neyi yapmıştır ve hal-i hazırda neyi temsil etmektedir; biliyoruz.

“Egemenlik milletindir” deyip egemenliğin azınlığa teslim edilmesi…

Millete sorulmadan ve millete rağmen bir sözde cumhuriyet ile laiklik öcüsüyle kovulmuş demokrasinin yokluğunda totaliter bir yönetim…

Tek parti rejimi… Açık oy gizli tasnif manyaklığı… “Ulan Öküz Anadolulu” hezeyanında kendini bulan bir tepeden bakış…

“Köylü milletin efendisidir” deyip çarığı olmayan köylüye silah zoruyla şapka giydirilmesi…

Sayın sayabildiğiniz kadar.

O CHP’nin bugünkü temsil yüzü Kemal Kılıçdaroğlu’dur… Başkaca da söze ihtiyaç yoktur aslında… Dolayısıyla CHP’nin kalibresini, kalitesini kaset marifetiyle koltuğa oturtulmuş bu zat sadece Türkiye için değil, bütün dünya için, apaçık bir şekilde yani kavraması kolay bir şekilde anlatmaktadır.

Onun için yüzyıldır CHP’ye rağmen korumaya çalıştığımız kimliğimizi, artık CHP sayesinde elde tutabilme imkanını kaybetmiş bulunuyoruz ve ilk defa bu mevzuda bugün CHP’yi suçlamak akıl ve akil işi değildir.

“Kaybedecek bir saniyemiz yok” diyen Ekrem’in mazbatasının üstündeki kelebekler dağılmadan yıllık izne ayrılmasına şaşırmak ve bunun üzerinden moral bulmak veya “Bak, biz demiştik” havası basmak, devlet bankasının önünde ceket ilikleyen adamın içindeki koru harlamaz; zaten içimizdeki inanç ateşinin, üstüne boca edilen makam, mevki, para, hırs, imar aşkı, ihale zaafı, kavunlu nargile kokusu, mebzullüğünden sebep Hacı Murat’tan itibarsız mersolar vs.vs. sayesinde dumanı bile kalmadı.

Bizi ayakta tutan ve aidiyet takviyesiyle ihlas arttıran cemaatlerin, bir nevi Büyük Kulüp, Lions, Rotary öykünmesiyle level atlama çabaları, müntesiplerin de artık kılı kırk yarmasına kadar vardı…

Meşrebine göre mürşit aramak ameliyesinden vazgeçip, hangi cemaatin ne tür maddi ve manevi promosyonlar ve dahi imkân kapıları açtığının hesap edilmesine kadar…

Aman “ben demiştim” tarafından almayın ve fakat Fetöcülük için 3M yani Modern Muhafazakâr Masonluk benzetmesini yaptığımda, murdar ettiği çayı murdar ettiği adamlara postalayıp çay keyfimizin içine edecek kadar iğrençleşen mahluk bütün vatan sathında “itibar” sahibi idi…

3M Kulübü de doğal olarak muteberdi; dinlisi dinsizi hücum etmişti, klasik masonluğun bütün kapıları açtığı gibi bunlar da bütün kapıları açıyor diye…

Mesela birçok örneği yaşanmış olmasına rağmen Risale-i Nur Camiasının söz söyleyecek abileri çıkıp da “Hoop, kardeşim, yine bizim üstümüzden yol olan bir ihanet şebekesi var” demeyi beceremediler.

Adnan’ı da seyrettiler…

Papanın önünde ihtiramla eğilen kepazeyi de…

15 Temmuz’dan sonra Fetö’ye reddiye yazan Diyanet gibi, iş işten geçtikten sonra günah çıkaranların halini “özür” kabul edecek miyiz?

Yoksa “ses” çıkarmamak, bir nevi risk almamak ve itibarlı/ avantajlı kulüpler haline dönmüş cemaatlerinin konforunu bozmamak için miydi?

Allah ve peygamber sanki mecburen var ve dolayısıyla üçüncü sırada mecburen benim şeyhim…

Bir de şeyhimin kitapları…

Gerisi yalan…

Mı?

Xxx

Hızlı gittik.

Bu hızı idrak etmeyen/ etmek istemeyecek olan ilahiyat, diyanet, ankaracılar, kuramercilerin ağız suları da bozar bizi…

Yok öyle, resmi tedrisatın karanlık koridorundan geçerek üfürme akademik unvanlarla din satıp/ din tartışmak…

Şunu diyorum; ama imam- hatipte okurken ama ilahiyatta… İman şartı aranmayacak… Amel şartı aranmayacak… İhlas şartı hiç aranmayacak. Düpedüz vasat bir teolog olarak tornadan çıkacaksın ve benim Ehl-i Sünnet Medeniyetime ayar çekeceksin…

Yok öyle…

Suratının rabbiyesiri silinmiş terbiyesizler yine fink atmaya başladı ekranlarda; Gazali’ye düşmanlar… Osmanlıya karşılar… İran’a hayranlar…

Biz de malız!

Xxx

Halbuki büsbütün ve sadece fabrika ayarlarına dönmenin telaşındayız…

Abdülhamid Han-ı Sâni Efendimizin “Mızraklı İlmihal” bereketinde yetişmiş nur yüzlü, eli öpülesi şeyhlerinden rastgele on tanesinin fotoğrafını bir tarafa koyun, bir tarafa da televizyonlara en çok çıkan on din tüccarını…

Hala tereddüt eden nasipsizdir der geçeriz.

Xxx

Devlet Bankalarının kapısında ceket ilikleten zulmün mimarları, o nur yüzlü şeyhlerin postlarına birkaç nesil geçmeden enterne ettikleri yavşakları oturtmayı başardılar ve o yüzden İstanbul Sözleşmesi üzerimizden geçiyor, her türlü kademsizlik ayağımıza takılıyor, dini- diyaneti ranta satar hale geldik.

Mabadımız azıcık iktidar gördü; her tarafımız oynadığı için “margarin kuyruğu” günlerinin iman asaletini arar olduk.

Xxx

Zor imtihan, şüphe yok…

Kimse “Ama şunu yaptık, bunu hallettik” diye gevelemesin…

Bir bardak suya bir damla idrar karışınca suyun tamamı artık necistir. En azından hala midesi olanlar için.

Velhasıl, muhasebe zamanı…

CHP üzerinden hamaset parlatıp züğürt tesellisiyle elimize bir şey geçmez…

Neyi kaybettik, neyi kazandık?

Bu hesabı görmek zorundayız.

Yani, bir cemaate mensup olmak artık ne anlama geliyor, şimdi onunla yüzleşeceğiz.

Bu da girizgahı olsun!